De Algemene Rekenkamer concludeert in het rapport ‘Een koud bad voor warmtenetten’ onder andere dat het Rijksbeleid voor de warmtetransitie nu onvoldoende integraal is. Aanbevelingen zijn onder meer om subsidies in tijd beter op elkaar af te stemmen, in aantal terug te brengen en te bundelen. Ook beveelt de Algemene Rekenkamer aan om geen subsidies voor individuele warmtepompen te verstrekken in gebieden waar een warmtenet is voorzien.

Voor de warmtetransitie zijn individuele én collectieve oplossingen onontbeerlijk, zowel warmtenetten als individuele warmtepompen. Om bewoners en bedrijven te helpen slimme keuzes te maken, is het belangrijk dat zij inzicht krijgen in welke warmteoplossing er in hun wijk wordt voorzien.

Effectief subsidiebeleid
Investeerbaarheid en betaalbaarheid van warmtenetten staan nu onder druk. Het is daarom noodzakelijk om zo slim mogelijk om te gaan met subsidies, dit is Stichting Warmtenetwerk eens met de Algemene Rekenkamer. Ook is zij het eens met de aanbeveling om geen subsidies voor individuele warmtepompen te verstrekken in gebieden waar warmtenetten de laagste maatschappelijke kosten kennen en aanleg ervan op afzienbare termijn is ingepland.

Warmtemanifest
Een aantal aanbevelingen in het rapport van de Algemene Rekenkamer komt overeen met de punten die Stichting Warmtenetwerk samen met partners in het in 2024 gepubliceerde Warmtemanifest deelde. Hierin pleit de stichting onder meer voor het kiezen voor de laagste maatschappelijke kosten, een effectief subsidiebeleid, het snel inzetten op energieplanologie en nadenken over de verdeling van kosten in het energiesysteem. Dit laatste punt wordt ook benoemd in het rapport en het verdient naar ons idee meer aandacht dan het nu krijgt.

Eerlijkere verdeling kosten energiesysteem
Huishoudens en bedrijven die gebruik maken van een warmtepomp, maken gebruik van het stroomnet, dat we met zijn allen betalen. Gebruikers van warmtenetten betalen de kosten voor infra, behoudens subsidies, zélf. Het speelveld tussen warmtenetten en all-electric zou eerlijk moeten zijn. In het Warmtemanifest pleitte Stichting Warmtenetwerk daarom voor het (voor een groter deel) socialiseren van de (infra)kosten van warmtenetten, of eindgebruikers van warmtenetten een lager vastrecht te laten betalen voor stroom dan gebruikers met een warmtepomp.