Blog Anne Marie van Osch, Projectmanager Duurzame Energie bij de Gemeente Almere
Sinds kort is zij ook bestuurslid van Stichting Warmtenetwerk
Op weg naar Denemarken (3 oktober 2018)
Daar stond ik dan. Met een rolkoffer op Schiphol in blijde afwachting van mijn eerste studiereis met Warmtenetwerk. Een paar maanden geleden had ik in een vlaag van verstandsverbijstering ‘ja’ gezegd om toe te treden tot het bestuur. De tweede vlaag kwam toen er gevraagd werd of een gemeente een beetje wilde bloggen. Ik geloof dat “nee zeggen” nog een nader te ontwikkelen kerncompetentie mijnerzijds is….
Mijn collega van de gemeente Almere, Anja de Graaff, zei al even enthousiast dat ze de foto’s zou maken.
De echte reden dat we beiden ja gezegd hebben is natuurlijk dat we graag onze ervaringen wilden delen. Bovendien namen we aan dat Denemarken ons zou helpen om onze eigen enorme energieambitie vooruit te helpen. En wat is nu beter om veel te leren, dan überbewust deel te nemen?
Mijn naam is Anne Marie van Osch, 52 jaar. In een ver verleden heb ik HTS-Werktuigbouwkunde gedaan met als afstudeerrichting energietechniek. Via de omweg Akzo Nobel en ING ben ik sinds 15 jaar actief bij de gemeente Almere, waarvan de laatste 8 jaar in de duurzame energiepoot. Dit scheelt alvast weer een introductie.
Wat gingen we doen? Met 55 man/vrouw onszelf onderdompelen in de stadswarmte van Denemarken.
Na een voorspoedige reis kwamen we rond 21 uur aan in het Admiralhotel. Een graanpakhuis uit 1787 dat omgebouwd is naar een luxe hotel met bijna 400 kamers. De originele details zoals grote balken in de kamers gaven het geheel een leuke twist, vooral na een avondje stappen. Net zoals het trappetje dat Peter Odermatt scheen te moeten beklimmen om zijn bedstee te bereiken.
Samengevat:
Energie is een basisbehoefte. Als je een beschaafd land bent, dan zorg je dat je die basisbehoefte door de overheid geregeld hebt. Als het daarvoor nodig is om de belastingknoppen te draaien, dan doe je dat. Je schept als overheid alle randvoorwaarden om bedrijven en bewoners de juiste lange termijn beslissingen te nemen. Dus als je weet dat je van je gas af moet, dan zorg je dat het alternatief betaalbaar is. Als je weet dat bedrijven hun investeringen voor deze duurzame keuze niet kunnen financieren, dan zorg je dat je als overheid hiervoor garant staat. Kortom: het is net opvoeden. Je zorgt dat je kinderen de goede impulsen krijgen om het juiste gedrag te vertonen.
Ook bedrijven erkennen dat dit de juiste weg is. Ik heb geen bedrijven gesproken die vonden dat private tolwegen een strakker plan waren dan de aanleg door Rijkswaterstaat.
Dat is mijn conclusie na 2,5 dag Denemarken. Ook bevestigd door 8 jaar discussies rondom energieneutrale projecten in de nieuwbouw in Almere.